برترین های درسمن

در این جلسه به ادامه مبحث توابع خواهیم پرداخت.

در پست های قبلی با نحوه تعریف و فراخوانی تابع آشنا شدیم و اما دراین پست قرار است کار با توابع را بیاموزیم.

آرگومان های ورودی تابع در پایتون

بصورت کلی چهار نوع آرگومان ورودی در توابع پایتون می توان تعریف کرد.

1. آرگومان های ضروری
2. آرگومان های کلمه کلیدی
3. آرگومان با مقدار پیش فرض
4. آرگومان با تعداد نامشخص یا طول متغیر

آرگومان ضروری یعنی هنگام فراخوانی تابع، آرگومان ها  مقداردهی می شود.

آرگومان کلمه کلیدی تعریف این آرگومان هیچ فرقی با تعریف عادی ندارد فقط در نحوه فراخوانی آن ها است.

آرگومان با مقدار پیش فرض در هنگام تعریف میخواهیم همه یا برخی از آرگومان های ورودی آن به صورت اختیاری باشد. یعنی اگر در هنگام فراخوانی مقداردهی نشد، یک مقدار پیش فرض برای آن در نظر می گیرد.

آرگومان ورودی نامحدود زمانی که تعداد ورودی مشخص نیست از این روش استفاده می کنیم.

همان طور که قبلا گفتیم یکسری از توابع از توابع داخلی پایتون هستند که در ادامه با چند تابع داخلی آشنا می شویم:

تابع ()type: نوع داده را چاپ می کند.

تابع()sum: مجموع ورودی ها را محاسبه و چاپ می کند.

تابع()len: طول متن یا همان تعداد کاراکتر را چاپ می کند.

تابع()bin: عدد صحیح را به رشته باینری تبدیل می کند.

تابع()reversed: این تابع معکوس یک دنباله را نمایش می دهد.

نکته: ممکن است بخشی از برنامه که متغیر درآن شناخته شده است، پارامترها و متغیرهای تعریف شده درون یک تابع از بیرون همان تابع در دسترس نباشد یعنی دارای دامنه محلی است.

نکته: داک استرینگ (docstring): اولین رشته بعد از عنوان تابع می باشد. و برای ارائه توضیحاتی از عملکرد تابع استفاده می شود. و استفاده از آن اختیاری است ولی برای درک کدها کار مهمی است.

امیدوارم مطلب برایتان مفید بوده باشد اگر قصد یادگیری بیشتر مبحث توابع را دارید پیشنهاد می کنم به آموزش پایتون درسمن درس مربوطه مراجعه کنید وبا دیدن فیلم آموزشی از مطلب گسترده این بخش استفاده کنید برای دسترسی سریع تر به آموزش پایتون به ادامه مطلب مراجعه کنید.