برترین های درسمن

همان طور که در جلسات قبلی گفتیم در پایتون چهار نوع داده داخلی برای ذخیره مجموعه داده ها وجود دارد که سه نوع آن set، list ، dictionary می باشد اما در این پست قصد داریم نوع دیگر این داده ها یعنی تاپل ها را توضیح دهیم، پس همراه ما باشید تا انتهای پست مبحث تاپل‎ها در پایتون  را یاد بگیرید.

تاپل چیست؟

تاپل ها مجموعه از آیتم ها یا مقادیر منظم و غیر قابل تغییر می باشد. اعضای تاپل ها می توانند از هر نوع داده ای باشند.

ایجاد تاپل

برای تعریف تاپل از علامت () (پرانتز) و برای جدا کردن عنصرهای درون تاپل از , (کاما) استفاده می شود. مانند نمونه:

my_tuple=(“Ali” , 18.50 , “sadi”)

اگر یک علامت پرانتز باز و بسته برای متغیری قرار دهیم، یک تاپل خالی محسوب می شود.

نکته: بس از ایجاد تاپل نمی توانیم موارد را تغییر، حذف، اضافه کنیم.

نکته: تابع ()len برای تعیین تعداد آیتم های تاپل استفاده می شود.

نکته: تابع ()tuple برای ساختن تاپل استفاده می شود.

نکته: هر مجموعه ای که با کاما به طور پیش فرض از یکدیگر جدا شوند یک تاپل محسوب می شود، اما بهتر است داخل پرانتز تعریف شوند. روش دیگر ایجاد تاپل استفاده از سازنده تاپل میباشد.

دسترسی به عناصر تاپل

تاپل ها همانند لیست ها دارای اندیس برای دسترسی به اعضای خود هستند. برای دسترسی به عضو تاپل کافیست شماره اندیس را فراخوانی کنیم.

tpl=(“Ali” , “sara” , “reza” , “hasan”))
print(tpl [2])

خروجی:

reza

نکته: برای دسترسی به بازه ای از عناصر از علامت : استفاده می کنیم.

tpl=(“Ali” , “sara” , “reza” , “hasan”, “hamid” , “omid”))
print(tpl [1:4])

خروجی:

Reza   hasan  hamid

نکته: برای حذف تاپل از کلمه کلیدی del  استفاده می شود.

نکته: اساسی ترین تفاوت بین تاپل و لیست، تغییر ناپذیر بودن tuple است یعنی امکان تغییر مقادیر یا تغییر تعداد را نداریم. اما در ادامه برای این مشکل راه حلی آورده ایم.

راه حل اضافه کردن عضو جدید به تاپل

برای اتصال دو تاپل به هم از عملگر + (جمع)  استفاده میکنیم. در این حالت مقادیر دو تاپل در کنار هم قرار میگیرد و یک تاپل جدید ایجاد می کند. مانند نمونه:

tuple1 = ( “Ali” , “sara” , “reza”)
tuple2 = ( 13  , 67 , 25 )
tuple3 = tuple1 + tuple2
print (tuple3)

خروجی:

Ali  sara  reza  13   67   25

امیدوارم مطلب برایتان مفید بوده باشد. وب سایت درسمن یک دوره رایگان آموزش پایتون منتشر کرده است که تمامی مباحث بطور کامل تدریس شده است جهت یادگیری می توانید از فیلم آموزشی این دوره استفاده کنید.

تعریف لامبدا

در این پست به آموزش لامبدا در پایتونخواهیم پرداخت پس همراه ما باشید. لامبدا یک روش ساده برای تعریف تابع است. این تابع برای تعریف تابع های کوچک یکبار مصرف که تابع اصلی بسیار بزرگ و حجیم است استفاده می شود.

نکته: تابع های لامبدا ناشناس هستند برای همین لازم نیست نامی برایشان تعیین کنیم. در واقع وقتی برای مدت کوتاهی به یک تابع نیاز داریم از تابع لامبدا استفاده می کنیم. توابع عادی با کلمه کلیدی def در پایتون تعریف میشوند اما توابع ناشناس با کلمه کلیدی لامبدا تعریف می شوند.

ساختار تعریف لامبدا

Lambda arguments: expreeion

برای درک مفهوم لامبدا یک مثال در ادامه خواهیم داشت.

X= lambda a,b : a*b
Print(x(2,5))

خروجی:

10

نکته: توابع لامبدا می تواند چندین آرگومان داشته باشند اما فقط یک عبارت برگردانده می شود.

نکته: توابع لامبدا همراه با توابع توکار مانند ()filter و()map و...استفاده می شود.

نکته: در پایتون معمولا از لامبدا به عنوان آرگومان برای تابع مرتبه بالاتر استفاده می گردد.

تابع لامبدا با ()filter

تابع filter یک تابع و یک لیست را به عنوان آرگومان دریافت میکند. و یک لیست جدید بازگردانده  می شود. مانند نمونه:

my_list = [2,5,7,12,23,28]
new_list = list(filter(lambda x: (x%2==0) , my_list)) 
print(new_list)

خروجی:

[2, 12,28]

تابع لامبدا با ()map

تابع ()map یک تابع و یک لیست دریافت میکند و یک لیست جدید برمی گردد که شامل تمام موارد اصلاح شده لامبدا است. در ادامه مثالی از کاربرد این تابع برای دو برابر کردن تمام موارد موجود در لیست را آورده ایم.

my_list = [2,3,5,7,12,20]
new_list = list(map(lambda x: x*2 , my_list)) 
print(new_list)

خروجی:

[4,6,10,14,24,40]

نکته: در توابع لامبدا امکان چند عبارت را ندارد به همین دلیل میتوانیم دو تابع لامبدا ایجاد کنیم و تابع لامبدا دیگر را به عنوان پارامتر برای تابع اول فراخوانی کنیم.

دوست عزیز امیدوارم مطالب این پست برایتان مفید بوده باشد برای یادگیری بیشتر این مبحث پیشنهاد می کنم به وب سایت درسمن آموزش پایتون مراجعه کنید.

متد __init__  

در این پست قصد داریم مفهوم اصلی __init__ را توضیح دهیم. در زبان های برنامه نویسی که از شی گرایی پشتیبانی میکنند یک متد وجود دارد که به آن سازنده می گویند وظیفه این متد مقداردهی اولیه شی است. اما در زبان پایتون متد __init__ اینکار رو برای ما انجام می دهد.

ساختار متد __init_

def __init__(self, [arguments])

از کلمه کلیدی def برای ساخت این متد استفاده میشود. اولین آیتم که self است به خود آبجکت اشاره میکند. علاوه بر ‌self میتوانید آرگومان‌های دیگری نیز به متد __init__ ارسال کنید. این آرگومان‌ها اختیاری هستند و میتوانید به هر تعدادی آرگومان داشته باشید.

__init__ با ارث

وراثت توانایی یک کلاس برای به ارث بردن خواص از کلاس دیگر است. در مثال زیر استفاده __init__ در وراثت را مشاهده می کنیم.

# Python program to
# demonstrate init with
# inheritance
  
class A(object):
    def __init__(self, something):
        print("A init called")
        self.something = something
          
  
class B(A):
    def __init__(self, something):
        # Calling init of parent class
        A.__init__(self, something)
        print("B init called")
        self.something = something
          
obj = B("Something")

خروجی :

A init called

B init called

فراخوانی متد __init__  برای یک کلاس والد یا فرزند را می توان تغییر داد.

__init__ یکی از متدهای رزرو شده در پایتون است. در برنامه نویسی شی گرا، به عنوان سازنده شناخته می شود. متد __init__ را می توان زمانی فراخوانی کرد که یک شی از کلاس ایجاد شود و برای مقداردهی اولیه ویژگی های کلاس به دسترسی نیاز است.

نکته: متد __init__  نمی تواند چیزی را return (برگشت دهد) کند .

نکته: نمیتوان از چند متد  __init__  در یک کلاس پایتون استفاده کرد.

نکته: داشتن متد سازنده کاملا اختیاری است.

امیدوارم مطالب این بخش را برایتان مفید بوده باشد جهت دسترسی به محتوای جامع آموزش پایتون به ادامه مطلب مراجعه کنید.

 

داده عددی

در زبان پایتون 4 نوع داده عددی وجود دارد، که در ادامه نام میبریم و توضیحاتی در مورد آنها خواهیم داد. برای تعریف عدد ساده ترین روش استفاده از متغیر است.

1. Int: شامل اعداد صحیح می باشد اعدا مثبت یا منفی بدون اعشار
2. long: شامل اعداد صحیح با اندازه نامحدود (طولانی) می باشد که یک L  در دنبال اعداد صحیح وجود دارد.
3. float: شامل اعداد اعشاری می باشد و همچنین مقادیر ممیز شناور هستند.
4. complex: شامل اعداد مختلط می باشد البته در زبان پایتون زیاد از این نوع داده استفاده نمی شود.

نکته: یک عدد مختلط شامل یک جفت مرتب از اعداد ممیز شناور است.

نکته:  پایتون اعداد صحیح بلند را با L بزرگ نمایش می دهد.

با استفاده از ()int می توانید رشته حاوی عدد را به عدد تبدیل کنید. مانند نمونه:

<<< int(“25”)
25 

نکته: با متدهای float ، int، complex می توانیم از یک نوع به نوع دیگر تبدیل می کند.

نکته: برای تبدیل نوع داده ترتیب زیر را در نظر داشته باشید. صحیح>اعشار> مختلط

عملگرهای ریاضی

عملگر	عملیات
+	جمع
-	تفریق
*	ضرب
/	تقسیم
%	باقی مانده
**	توان

برای محاسبات ریاضی از عملگر های بالا استفاده می شود ولی اگر محاسبات پیچیده تری داشتید می توانید از کتابخانه های مختلفی استفاده کنید.

نکته: کتابخانه math از پر کاربردترین کتابخانه هایی میباشد که همراه پایتون بطور پیش فرض نصب می شود.

نکته: توابع لگاریتم ()log10 ، نمایی ()exp، مثلثاتی ()cos و ()sinh  در کتابخانه math قابل دسترسی است.

نکته: از تابع random نیز یرای محاسبات ریاضی می توانید استفاده کنید.

نکته: برای برنامه هایی که نیاز به دقت بالا در اعشار دارند  می توانید از decimal استفاده کنید.

امیدوارم مباحث این پست رو دوست داشته باشید اگر قصد یادگیری بیشتر دارید میتوانید به آموزش پایتون که در وب سایت درسمن منتشر شده است مراجعه کنید یا برای دسترسی سریعتر روی ادامه مطلب کلیک کنید.

توابع دیکشنری

در این پست قصد داریم به مفهوم دیکشنری در پایتون  بپردازیم.

مقادیر در دیکشنری می توانند از هر نوع داده ای باشند و همچنین می تواندد تکرار شوند، اما کلیدها باید از نوع تغییر ناپذیر (رشته، عدد و یا تاپل با عناصر غیرقابل تغییر) باشند و باید منحصربه فرد باشند.

ساختار ایجاد دیکشنری

می‌توان یک دیکشنری را با استفاده از تابع توکار ()dict ساخت.

# empty dictionary
my_dict = {}

دسترسی به عناصر دیکشنری

در دیکشنری از کلیدها استفاده می شود برای کلیدها می توان درون کروشه قرار دارد و یا از متد ()get استفاده کرد. تفاوت بین get و کروشه این است که هنگام استفاده از متد ()get  درصورت وجود نداشتن کلید به جای خطای  keyError   پیام none نمایش میدهد.

با توجه به مباحثی که یادگرفتیم یک مثال حل میکنیم:

my_dict = {"name":"Jack", "age": 32}
# Output: Jack
print(my_dict["name"])
# Output: 32
print(my_dict.get("age"))
# Trying to access keys which doesn"t exist throws error
# my_dict.get("address")
# my_dict["address"]

که خروجی اجرای برنامه بالا به صورت زیر است:

Jack

32

None

Traceback (most recent call last):

File "<string>", line 15, in <module>

print(my_dict["address"])

KeyError: "address"

 

حذف عناصر دیکشنری

برای حذف از دیکشنری روش های مختلفی وجود دارد که در ادامه توضیح میدهیم. با استفاده از متد ()pop میتوان عنصری مشخصی را از دیکشنری حذف کرد. این متد یک عنصر را با توجه به کلید آن حذف می کند و مقدار آن را برمیگرداند. متد ()popitem می تواند برای حذف و بازگرداندن عنصر دلخواه (کلید، مقدار) از دیکشنری استفاده میشود. اگر بخواهیم تمامی عناصر دیکشنری را حذف کنیم از متد ()clear استفاده میکنیم و برای حذف کل دیکشنری از کلمه کلیدی del  استفاده میکنیم.

نکته: Dictionary Comprehension  یک راه کوتاه برای ساخت دیکشنری از یک نوع داده قابل تکرار در پایتون میباشد.

نکته: با کمک in  میتوانیم عضویت یک کلید در دیکشنری را بررسی کنیم.  

دوست عزیز امیدوارم این پست برایتان مفید بوده باشد. اگر قصد یادگیری کاربردی و اصولی مبحث دیکشنری را دارید پیشنهاد میکنم به آموزش پایتون در ادامه مطلب مراجعه کنید.